Yaşadığı şehirden, bulunduğu ortamdan kısacası yaşantısından sıkılan bir
adam, cebindeki az miktar para ile yanına hiçbir şey almadan bulunduğu
kenti terk edip daha önce hiç bilmediği bir ülkeye gitmiş.

Oraya henüz alışmaya çalışırken birden bir ses duymuş. Bir çığırtkan,
avazı çıktığı kadar meydanda bağırıyormuş:

- Tiyatro! Gelin! Kaçırmayın! Bu akşam Tiyatro!...

Adam hayatında hiç tiyatroya gitmemiş ve inanılmaz derecede merak etmiş.
Biletin nereden alındığını öğrenmiş. Bilet fiyatı cebindeki tüm para
kadar olmasına rağmen hiç tereddütsüz bileti almış. Başlamış merakla
oyunu izlemeye.

Oyun bitmiş, herkes dağılmış ve bizim meraklı öylece kalmış, izlediği
muhteşem oyun karşısında. O sırada temizlikçi tarafından salonu
boşaltmak için ikaz almış. Adamsa:

- Bana müdürünüzün yerini söyler misiniz? Onunla bir şey konuşmam
gerek... demiş.

Seyrettiği oyunun etkisi ile müdür ile konuşmuş ve ne olursa olsun, ne
iş olursa olsun buranın bir parçası olmak için çalışmak istediğini
belirtmiş. Müdür çok şanslı olduğunu, şu sıralarda bir temizlikçi
aradığını fakat önce onu denemesi gerektiğini ifade etmiş ve denemek
üzere aylardır el değmemiş bir kütüphanenin temizliğini uygun bulmuş.

- İşte burayı temizle. Eğer beğenirsem seni işe alırım... demiş ve gitmiş.

Tiyatro aşkının verdiği şevk ile temizlik beklenenden kısa sürede
bitmiş. Müdür odayı görmeden adamın samimiyetine inanmamış. Onu
diğerleri gibi işi savsaklayan biri sanmış. Fakat odanın temizliğini
görünce hayretler içinde kalmış.Aylardır içeriye girilmeyen oda gıcır
gıcır oluvermiş. Müdür bu çabuk ve becerikli adamı işe almaya karar vermiş.

- Tamam seni işe alıyorum

- Fakat benim yatacak yerim yok.

- O zaman burada yatarsın ve işe daha erken başlarsın.

İstediği olan tiyatro tutkunu, huzurlu bir şekilde odayı terk ederken
müdür.

- Adın neydi senin buraya yazalım... demiş.

Aldığı cevap ise;

- William! William Sheaksper!... olmuş.

Bu hikaye hem insanı dehşete düşürücü hem de ilham verici. Sheaksper
tiyatro yaşantısına bu şekilde başlamış. Tam kırk (40) yaşında...
tiyatroyu o yıllarda tanımış ve büyük bir azimle o muhteşem oyunları
yazmış. Üstelik büyük bir fedakarlık göstermiş mesleği için. Meslek
hayatı boyunca sadece üç saat uyuyarak yaşamını sürdürmüş. Sabah erken
kalkıp oyun provasını yapıyor oyununu oynuyor ve akşam yeniden oyun
yazıyor... Bu böyle sürüp gitmiş.